Zespół Szkół Drzewnych i Leśnych

Im. Jana Kochanowskiego w Garbatce-Letnisku
las

SPOTKANIA Z KULTURĄ ˗ MUZEUM NARODOWE, „TANGO” MROŻKA I MASECKIEGO

Ocena:

0/5 | 0 głosów

 

SPOTKANIA Z KULTURĄ ˗

MUZEUM NARODOWE, „TANGO” MROŻKA I MASECKIEGO

 

15 maja 2024 roku „Drzewna” wyjechała do Warszawy na kolejne spotkanie  z kulturą. „Tango” Sławomira Mrożka w Teatrze Polskim było okazją, by przed spektaklem zaplanować wizytę w Muzeum Narodowym i  ponownie odwiedzić salon fortepianowy Steinwaya.

 

            Wyjechaliśmy  o godzinie 12. 30  busem Wilkowski z  kierowcą Marcinem Wilkowskim spod bramy Zespołu Szkół Drzewnych i Leśnych im. Jana Kochanowskiego w Garbatce-Letnisku: 28 osób  (IBS -–  1, ITAK –  3,  2TAK –  8,  2TD -– 12,  2TL – 4) pod opieką Elżbiety Dziedzickiej – polonistki i Marii Jaskot – historyczki sztuki, kustoszki, wieloletniej dyrektorki Muzeum Jana Kochanowskiego w Czarnolesie.

  Bus zatrzymał się na Alejach Jerozolimskich przed Muzeum Narodowym. Wyciągnęliśmy z bagażnika  kanapki, 7Daysy, wodę,  jabłka  –  prowiant, który zawsze przygotowuje nam na drogę szkolna kuchnia. Tak  wyposażeni, a niektórzy już i posileni,  około godziny 16 weszliśmy  do Muzeum Narodowego. Bilety muzealne dla szkół na wystawę stałą: złotówka  od osoby, opiekunowie korzystają z wejścia za darmo.

 Z zamiarem, że do sali ze starożytnością wrócimy, zaczęliśmy na parterze od  Galerii Sztuki Średniowiecznej, podziwiając rzeźby w drewnie, Pietę, „Piękne Madonny”, Chrystusa Frasobliwego, Drogę Krzyżową, detale, złocenia, misterne wykonanie prac.

 Na piętrze z polskim malarstwem przywitało nas  „Babie lato” i inne dzieła Józefa Chełmońskiego. Dłuższą chwilę spędziliśmy przy obrazach Aleksandra Gierymskiego, Jacka Malczewskiego, Józefa Mehoffera, Stanisława Wyspiańskiego, Olgi Boznańskiej, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Witolda Wojtkiewicza. Z myślą o „Weselu” Wyspiańskiego oglądaliśmy obraz  Ludwika de Laveaux,  czyli Widma z „Wesela”–  „Kawiarnię paryską w nocy” – ze wspomnieniem o  absolwencie „Drzewnej” Marku Bartosiewiczu z IV TL i jego pamiątkowej fotografii  z „Kawiarnią paryską…” z wizyty z klasą w Muzeum Narodowym (20. 02. 2019 r.), bo dobrze zapamiętał,  jak naprawdę nazywał się  ukochany Marysi  z „Wesela”, młody malarz zmarły na suchoty.

  Maria Jaskot przy ekspozycji prac Władysława Ślewińskiego opowiedziała o   związkach malarza nie tylko z  Paulem Gauguinem, ale też z Czarnolasem, że mieszkał w wyremontowanej niedawno oficynie przy obecnym Muzeum Jana Kochanowskiego,  zacytowała wypowiedź Ślewińskiego o  błocie w Garbatce.  Z kolei  przy  obrazie „Odbicie jasyru”  Józefa Brandta, przypominając  „Pieść V” – „Pieść o spustoszeniu Podola” Jana Kochanowskiego, wspomniała  również o  majątku w podradomskim Orońsku, którym Brandt zarządzał,  gdzie miał pracownię, a w lecie odwiedzali go  przyjaciele artyści  m. in. Juliusz Kossaka, braci Gierymscy, Władysław Szerner.

Obejrzeliśmy znany nam z  repliki w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza oryginalny „Portret  Adama Mickiewicza na Judahu Skale” Walentego Wańkowicza, obrazy  Juliana Fałata, Ferdynanda Ruszczyca,  Henryka Siemiradzkiego,  Marcella Bacciarellego,  Bernarda Belotta, czyli Canaletta, zwróciliśmy uwagę na  obrazy Gustave’a Courbeta,  Auguste’a Renoira. W sali poświęconej twórczości Jana Matejki zatrzymaliśmy się  przy  „Bitwie pod Grunwaldem” i znowu  w związku z „Weselem” – przy „Stańczyku”. Obejrzeliśmy również zabytki kolekcji fotograficznej – na przykład portrety Jana Matejki w wykonaniu Walerego Rzewuskiego, Awita Szuberta, Jana Mieczkowskiego.  W Galerii Sztuki Dawnej zobaczyliśmy portrety trumienne,  pasy kontuszowe, obrazy z martwą naturą, prezentujące topos vanitas –  ulubiony motyw i zawołanie Bartosza Włodarczyka (2TD),  zabytkowe meble i zegary – szczególną pasję Grzegorza Piskora (2TD).

 

            Idąc z  Muzeum Narodowego przez Nowy Świat, wstąpiliśmy na Ordynacką do RIFF Pianosalon-Steinway&Sons, salonu fortepianowego Steinwaya, gdzie kierownikiem jest Marcin Fidos, zaprzyjaźniony z „Drzewną” bywalec letnich wernisaży poplenerowych w Garbatce-Letnisku,  muzykolog rodem z Radomia.   W przeciwieństwie do poprzednich wizyt „Drzewnej” (20. 02. 2019 r. i 3. 04. 2024 r.) było to wejście spontaniczne.

Marcin Fidos poinformował nas, że w salonie właśnie ćwiczy grę na fortepianie Marcin Masecki, więc jeśli się zgodzi, będziemy mieli okazję poznać znanego pianistę, grającego jazz, jak i muzykę klasyczną,  kompozytora, aranżera, który m.in. nagrał płytę „Tribute to Marek&Wacek” z Andrzejem Jagodzińskim, Honorowym Obywatelem Gminy Garbatki-Letniska. Jeden z najbardziej wszechstronnych polskich muzyków przerwał ćwiczenia,  a kiedy  usłyszał odpowiedź na swoje pytanie,  po co przyjechaliśmy do Warszawy, że na „Tango” Mrożka, specjalnie dla nas  zagrał tango argentyńskie. To wykonanie nagrał Kacper Zaręba (2TD), początkujący pianista i przyszły stolarz.

 Po brawach i zaproszeniu do „Drzewnej” Marcin  Masecki zapytał tym razem, gdzie jest  Garbatka. Nie wykluczył, że kiedyś nas odwiedzi.

Pełni wrażeń z niezwykłego spotkania opuściliśmy RIFF Pianosalon-Steinway&Sons i przy Pomniku Kopernika umówiliśmy się na ponad godzinę czasu wolnego.

 O 18. 30 wysłuchaliśmy „Wlazł kotek na płotek” z wokalem Kacpra Zaręby, który wcielając się w bohatera tej popularnej ludowej piosenki z XVIII wieku wszedł na pierwsze schody Pomnika Kopernika. A że słowa „ładna to piosenka niedługa” nie kłamały,  mieliśmy jeszcze chwilę i  skręciliśmy na Oboźną na kampus UW, w stronę Wydziału Polonistyki, Pałacu Kazimierzowskiego. Stamtąd już udaliśmy się do Teatru Polskiego, zajęliśmy siódmy rząd na parterze.

  „Tango” Sławomira Mrożka w reżyserii Wawrzyńca Kostrzewskiego. Obsada aktorska:  Paweł Kurcz (Artur), Sławomir Grzymkowski (Stomil), Ewa Makowska (Eleonora),  Jerzy Szejbal (Eugeniusz), Halina Łabonarska (Eugenia), Anna Cieślak (Ala),  Wojciech Czerwiński (Edek).

Zaskoczenia: pomysły scenograficzne, poczynając od  początku  sztuki „z kurtyną” ze zdjęciami retro z albumu rodzinnego,  z obrotową scenę, pokazujące możliwości inscenizacyjne teatru,  czy też fianł, kiedy Edek zakłada buty Artura, nie zaś marynarkę,  tango Piotra Łabonarskiego, a nie „La cumparsita”, jak u Mrożka. Uniwersalne, wielowymiarowe dzieło.

 

 Był to dziewiąty wyjazd „Drzewnej” do Teatru Polskiego („Deprawator” – 20. 02. 2019 r.; „Zemsta” – 9. 01. 2020 r.;  „Wesele” – 22. 10. 2021 r.; „Szekspir Forever!” – 6. 10. 2022 r.;  „Żołnierz królowej Madagaskaru” –  8. 12. 2022 r., 9.11. 2023 r., 3. 04. 2024 r.; „Wiśniowy sad” – 29. 02. 2024 r., „Tango” – 15. 05. 2024 r.).

 

 W drodze powrotnej kierowca Marcin Wilkowski spełnił powszechną prośbę i zatrzymał się na kwadrans w McDonaldzie. 

 

Podziękowania: dla Marcina Fidosa, kierownika salonu RIFF Pianosalon-Steinway&Sons za zawsze otwarte dla nas drzwi i życzliwość, dla Moniki Grygiel za prowiant dla „Drzewnej”, Samorządowi  Województwa Mazowieckiego za program „Kulturalna szkoła na Mazowszu” i dostęp do kultury za złotówkę.

 (edz)