Ocena:
0/5 | 0 głosów
ZBIGNIEW ZAMACHOWSKI I „DRZEWNA”
3 kwietnia 2024 roku ekipa z „Drzewnej” wyjechała do Warszawy na spotkanie ze Zbigniewem Zamachowskim przed ostatnim spektaklem „Żołnierza królowej Madagaskaru” w Teatrze Polskim. Ale była też lekcja muzealna Michała Fijałkowskiego w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, a w salonie Steinwaya Marcin Fidos zaprezentował fortepiany.
O godzinie 19 rozpoczynało się „pożegnanie z tytułem”, „zielone”, czyli ostatnie przedstawienie „Żołnierza królowej Madagaskaru” w reżyserii Krzysztofa Jasińskiego -– premiera miała miejsce niespełna sześć lat temu w Teatrze Polskim (25. 10. 2018 r.)
„Żołnierz…” -– jeden z największych sukcesów teatrów muzycznych w latach 30. ubiegłego wieku, komedia Stanisława Dobrzańskiego pod takim samym tytułem doczekała się nowego opracowania, uzupełnienia o kilka dialogów, scen i kupletów, co w 1936 roku uczynił Julian Tuwim za namową Miry Zimińskiej. Ten ulubiony polski wodewil ogródkowy na motywach farsy miał od prapremiery kilkadziesiąt realizacji, liczne zmiany i re-edycje w oryginalnym tekście Tuwima oraz dwie ekraznizacje (1939, 1959).
Główną rolę w „Żołnierzu…” na deskach Teatru Polskiego Krzysztof Jasiński powierzył Zbigniewowi Zamachowskiemu -– zagrał radomskiego prawnika, walczącego z demoralizującymi obyczajami.
Teatr Polski tak prezentował spektakl, w którym wykorzystano efekty pirotechniczne, a w nagraniu muzyki udział wzięła Orkiestra Sinfonia Viva:
„Saturnin Mazurkiewicz – stateczny mecenas z Radomia, wdowiec na wydaniu, założyciel i prezes Towarzystwa Krzewienia Dobrych Obyczajów i Walki z Zarazą Moralną oraz jego syn Kazio – początkujący dramaturg, afrykanista hobbysta ruszają w podróż do stolicy, gdzie teatrzyk Arkadia wystawia debiutancką sztukę Kazia pt. „Żołnierz królowej Madagaskaru”. A tam… Warszawa międzywojenna, rozkoszna, szalona Warszawka, piękne panie i… teściowe, narzeczeni i mężowie, bale i skandale, kabarety, strusie pióra, kankan, koronki i wachlarze, Kamilla, Józia, Rózia, Fruzia… Bój się Boga, Mazurkiewicz!”
„Drzewna” trzy razy obejrzała „Żołnierza królowej Madagaskaru” (8. 12. 2022 r.; 9. 11. 2023 r. – wyjazd z Piotrem Tomczakiem, nauczycielem przedmiotów zawodowych na kierunku architektura krajobrazu oraz z Marią Jaskot w zastępstwie Elżbiety Dziedzickiej; 3. 04. 2024 r.). Przyjeżdżaliśmy zazwyczaj grupą ponad dwudziestoosobową. Byli tacy, którzy oglądali „Żołnierza…” z „Drzewną” trzykrotnie, jak Bartłomiej Tyburcy (3 TD), czy dwukrotnie, jak Mateusz Tomaszewski (2TD), za każdym razem przeżywając ożywienie z powodu obecnej w sztuce nazwy własnej Radom: ojciec i syn przyjechali do Warszawy z Radomia. Kilkakrotnie wymieniany Radom uchodził za przykład miasta prowincjonalnego, co uczestnikom wycieczki szkolnej do teatru z podradomskiej miejscowości pozwalało zawsze na uśmiech, a może i na utożsamienie z głównymi bohaterami, wizytującymi w stolicy przybyszami z Radomia. Świetna zabawa, uśmieliśmy się. Na podobieństwo Kazia Mazurkiewicza, myśliwego afrykanisty, wystrzeliliśmy z brawami na stojąco.
W zorganizowaniu spotkania ze Zbigniewem Zamachowskim, wybitnym aktorem filmowym i teatralnym, pomogła nam Małgorzata Skrocka, główna specjalistka do spraw koordynacji pracy artystycznej w Teatrze Polskim.
Zgodnie z uprzednimi ustaleniami w rozmowie telefonicznej czekaliśmy w hallu przy kasach o godzinie 18. 15., skąd pod przewodnictwem Małgorzaty Skrockiej poszliśmy na piętro do stylowego salonu. „A kto w tym salonie nie był, Sophia Loren, James Bond…” – przypomniała się opowieść Tomasza Kościuszki, kierownika pracowni modelatorskiej Teatru Polskiego, z pasją oprowadzającego po „Zemście” wycieczkę „Drzewnej” po całym teatrze (9. 01. 2020 r.).
Zaraz do salonu miał wejść odtwórca roli Saturnina Mazurkiewicza z „Żołnierza królowej Madagaskaru”.
W 2006 r. Zbigniew Zamachowski zagrał Stanisława Góraja w filmie „Dublerzy” w reżyserii Marcina Ziębiński, który w dzieciństwie bywał u dziadka Mieczysława Ziębińskiego w Garbatce-Letnisku, a po ojcu Andrzeju Ziębińskim, aktorze, reżyserze i działaczu kulturalnym odziedziczył tu rodzinny dom. Związkom z Garbatką-Letnisko poświęcił tekst „W porzeczkowym ogrodzie...”, opublikowany w „Mojej Garbatce” w 2005 roku. (1)
Zamachowski zetknął się z „Drzewną” poprzez Roberta Grudnia, kolegę z łódzkiego akademika dla studentów uczelni artystycznych, muzyka i kompozytora, dyrektora festiwali muzycznych, producenta muzycznego i teatralnego. Grudzień zrealizował z Zamachowskim kilka autorskich projektów artystycznych (np. „Każdemu marzy się wolność”).
Robert Grudzień był gościem cyklu „Spotkania z ciekawymi ludźmi związanymi z Garbatką-Letnisko” w „Drzewnej” (22. 04. 2013 r.). W szkolnej auli (sala nr 12) podziwiał zwycięską pracę Krzysztofa Rogulskiego, ucznia trzeciej klasy Technikum Drzewnego. Za wykonanie „Drewnianego ścigacza” z mozaiki wielu rodzimych i egzotycznych gatunków drzewa Krzysztof Rogulski zdobył Grand Prix 10. edycji Konkursu „Wyczarowane z drewna” na Międzynarodowych Targów Poznańskich (19. 04. 2013 r.). Oprócz nagród dla siebie i dla klasy przywiózł nagrodę dla szkoły -– pilarkę o wartości niespełna 20 tys. zł. Po spotkaniu i koncercie w „Drzewnej” Grudzień zapozował do zdjęcia, siedząc na „Drewnianym ścigaczu” w pobliżu stojącego obok twórcy „wyczarowanego z drewna” motocykla sportowego.
Niespełna pół roku później Robert Grudzień i Zbigniew Zamachowski zaprezentowali w Lipsku program słowno-muzyczny o Powstaniu Styczniowym „Legendy powstańcze -– stare księgi” (30. 09. 2013 r.). Na drugi dzień Piotr Kutkowski w radomskim „Echu Dnia” napisał, że po koncercie Zbigniew Zamachowski „sam natomiast z zaciekawieniem obejrzał prezentowaną w Lipskim Centrum Kultury wystawę „Wyczarowane z drewna”. Zachowało się zdjęcie (autorstwa Piotra Kutkowskiego?), na którym Zamachowski i Grudzień stoją przy „Drewnianym ścigaczu” Krzysztofa Rogulskiego, a Zamachowski opiera rękę na czołówce pojazdu. (2)
Przypadkowa okazała się zbieżność imienia i nazwiska twórcy „Drewnianego ścigacza” z imieniem i nazwiskiem reżysera „Wielkiej Majówki” -– filmu z 1981 roku, w którym zadebiutował Zbigniew Zamachowski.
Byliśmy rozproszeni, gdy nagle ściągnął nas głos Shreka, znany z dubbingu „Shreka”. I oto był już z nami Zbigniew Zamachowski, czyli Rysiek Kołont z „Wielkiej Majówki”, asystent cenzora z „Ucieczki z kina „Wolność” , Karol z „Białego” i „Czerwonego”, Tomasz Siwek z „Zawróconego”, Franciszek Gołąbek ze „Sławy i chwały”, Michał Wołodyjowski z „Ogniem i Mieczem”, „Edek” z „Cześć, Tereska”, Jasiek ze „Zmruż oczy” i tak dalej.
Eryk Smosarski i Jakub Sulima (2TL) podeszli do Zbigniewa Zamachowskiego i wręczyli prezent. Deskę od „Drzewnej” przygotował kierownik warsztatów szkolnych Marcin Tomaszewski, napis wykonał Maciej Czachor, nauczyciel przedmiotów zawodowych drzewnych, w Międzynarodowym Dniu Teatru (27. 03. 2024 r.):
„Dla ZBIGNIEWA ZAMACHOWSKIEGO
z wdzięcznością
ZESPÓŁ SZKÓŁ DRZEWNYCH I LEŚNYCH
IM. JANA KOCHANOWSKIEGO
W GARBATCE-LETNISKU
3.04.2024 r.”
Zbigniew Zamachowski z radością obejrzał i przyjął deskę, przeczytał dedykację. Podał rękę leśnikom. Małgorzat Skrocka stała w drzwiach i wszystko z uśmiechem obserwowała. Podążyliśmy w stronę sofy przy oknach, gdzie Zamachowskiego usiadł, a my skupiliśmy się wokół niego z prośbą o autograf w „Historii kina polskiego” Tadeusza Lubelskiego (wyd. III, Warszawa 2009).
– Czy tu jestem? – zapytał, patrząc na okładkę książki, a po sugestii, by znalazł stronę 511, zostawił autograf nad zdjęciem z filmu Kazimierza Kutza „Zawrócony”.
Maciej Krawczyk (2TL) podawał do podpisu książeczki z „Filmoteki szkolnej” (2009) z dołączonymi filmami na płytach: pozycja 3 „Obserwacje codzienność” („Cześć Tereska” Roberta Glińskiego, „Rodzina człowiecza” Władysława Ślesickiego); pozycja 19 „Między fikcja a rzeczywistością” („Ucieczka z kina „Wolność” Wojciecha Marczewskiego, „Exit” Grzegorza Koncewicza); pozycja 26 „Kim jestem?” („Zmruż oczy” Andrzeja Jakimowskiego, „Gadające głowy” Krzysztofa Kieślowskiego).
Na każdej książeczce znalazły się autografy, na ostatniej przesłanie:
„Oglądajcie dobre kino!
Zbyszek Zamachowski
W-WA, 3. 04. 2024”
Role były podzielone. Aleksander Jurek (2 TL) poprosił o dedykację dla szkoły i taką otrzymaliśmy na osobnej kartce, którą przygotowaliśmy. Michał Rokita (2TL) wręczył aktorowi okolicznościowy długopis – tym samym różowym długopisem „z diamentem” od Marii Jaskot kilka słów dla „Drzewnej” napisał w Teatrze Polskim Krzysztof Kumor.
A Zamachowski napisał:
.
„SZKOLE DRZEWNEJ I LEŚNEJ W GARBATCE-LETNISKO
– serdeczności, uśmiechy i podziękowania za cudowne spotkanie
Zbyszek Zamachowski
WARSZAWA, 3. 04. 2024”.
O autograf poprosił Zbigniewa Zamachowskiego także Klaudiusz Kostyła (2TL). Wspomnieliśmy, że mamy wspólnego znajomego Roberta Grudnia. O pierwszych pośmiertnych urodzinach w Teatrze „Syrena” Leszka Kołakowskiego, Honorowego Obywatela Gminy Garbatki-Letniska ˗ Zamachowski zagrał wtedy razem z Wojciechem Malajkatem, Piotrem Polkiem, Januszem Andermanem, Mają Komorowską i Karolem Modzelewskim w sztuce Kołakowskiego „System doktora Jensena” (23. 10. 2010 r.). Zaprosiliśmy Zamachowskiego do nowej siedziby „Drzewnej” w Garbatce-Letnisku. Z zainteresowaniem dopytywał, gdzie jest Garbatka, ile kilometrów od Warszawy.
– Ja też pochodzę z małej miejscowości – wyznał. Zdziwił się, że wiedzieliśmy, że pochodzi z Brzezin koło Łodzi.
Po drugiej stronie salonu przy ścianie ustawiliśmy się do wspólnej fotografii. Zdjęcie zrobił Radosław Bolek, nasz kierowca. Ktoś, chyba Aleks Strzeżek, czy Maciej Krawczyk, zapytał stojącego w środku z deską od „Drzewnej” Zbigniewa Zamachowskiego o podkładanie głosu w „Shreku”.
– Shrek mówi moim głosem, Shrek to ja. Teraz słyszycie Shreka – tak mniej więcej odpowiedział Shrek/Zamachowski.
Jeszcze była indywidualna sesja z deską z „Drzewnej”, selfie z Karolem Niewiadomskim (2TL). Na koniec życzenia, żebyśmy dobrze się bawili na „Żołnierzu…”.
Było to czwarte spotkanie z aktorem, grającym w spektaklu, w historii wyjazdów „Drzewnej” do Teatru Polskiego – trzy spotkania odbyły się po zakończeniu przedstawienia: z Danielem Olbrychskim po „Zemście” (9. 01. 2020 r.), z Andrzejem Sewerynem po monodramie „Szekspir Forever!” (6. 10. 2022 r.) i z Krzysztofem Kumorem po „Wiśniowym sadzie” (29. 02. 2024 r.).
O godzinie 19 zajęliśmy miejsca na balkonie naprzeciwko sceny. Z bocznych drzwi na parterze przy scenie od lewej wyszedł z walizkami Saturnin Mazurkiewicz, z którym przed chwilą rozmawialiśmy.
Na ostatnie przedstawienie „Żołnierza” przyjechał z Krakowa reżyser Krzysztof Jasiński. Po spektaklu na scenie dołączył do aktorów. Artyści w geście protestu przeciwko wojnie na Ukrainie zademonstrowali flagę ukraińską, co stało się teatralną praktyką Teatru Polskiego, choćby po niedawnych sztukach Czechowa.
Przed północą wróciliśmy do Garbatki-Letniska. Podczas wyjazdu opiekę nad młodzieżą sprawowała nauczycielka historii Mariola Nowakowska i Elżbieta Dziedzicka.
Trzy książeczki z „Filmoteki szkolnej” z autografami Zbigniewa Zamachowskiego wyeksponowano w „Drzewnej” w sali języka polskiego (1. 08.) obok zakupionego na aukcji internetowej kinematografu z Wrocławia, daru od Roberta Kota z Rady Rodziców (26. 03. 2024 r.), nawiązującego do znajdujących się w pracowni polonistycznej krzeseł z Kina „Las” z Garbatki-Letniska.
Podziękowania: dla kadry Teatru Polskiego w Warszawie z Małgorzatą Skrocką na czele za zorganizowanie spotkania ze Zbigniewem Zamachowskim; dla Marcina Tomaszewskiego i Macieja Czachora za pomoc w przygotowaniu prezentu dla Zbigniewa Zamachowskiego, w promocji „Drzewnej”, w nauce praktykowania wdzięczności, czyli w stającej się tradycją akcji „Deska od „Drzewnej”; dla Moniki Grygiel za dopilnowanie prowiantu na drogę, Samorządowi Województwa Mazowieckiego za „Kulturalną szkołę na Mazowszu”, bo dzięki tej propozycji dostęp do kultury jest i dla nas łatwiejszy.
(edz)
Fot. (edz)/ Filip Hamerski (2TAK)
PRZYPISY:
(1).M. Ziębiński, W porzeczkowym ogrodzie..., „Moja Garbatka”, Nr 1(18)2005, s. 80, 81; Tamże, Nr 2(21)2006, s. 90-91, s. 143-144;
2024-10-15
ZAPRASZAMY!
2024-10-15
KSZTAŁTY EMOCJI. „PRZESILENIE” – SZTUKA RADOSŁAWA TETERYCZA W „DRZEWNEJ”
2024-10-15
Dzień Edukacji Narodowej.
2024-10-09
14 Forum Rozwoju Mazowsza
2024-10-07
SPOTKANIA Z POEZJĄ URSZULI KOZIOŁ - NAGRODA „NIKE” 2024
2024-10-07
Akcja Krwiodawstwa 7 października 2024 godz. 8:20-12:00
2024-10-02
Zapraszamy na wystawę „Prywaciarze – początki polskiej mikro przedsiębiorczości”
2024-10-02
KAPLICZKA
2024-10-01
17.„RYKOWISKO” w „DRZEWNEJ”
2024-10-01